Atlantic Wall…

Heyka!

Nareszcie udało mi się przysiąść do podręcznika źródłowego do Niemców. 

Ale na początek mała dygresja. Misiek zarzucił mi ostatnio, (komentarz w poprzednim poście) że ”Wklejasz posty o grze która nikogo nie obchodzi”. Właściwie to nie mam jakiegoś wyznaczonego „planu wydawniczego” piszę o tym co aktualnie mam na tapecie. A że w zeszłym tygodniu jedyny kontakt z hobby był przez X-winga ciężko się dziwić że nagromadziło się trochę postów w tym temacie. Z drugiej strony nie ma reguły. Myślałem że postem o modyfikacji zasad do Warzona poruszę dyskusję chociaż odrobine, a tu lipa! Majki zamówił posta o MiMie. Nie wiem nawet czy przeczytał bo ostatnio ani widu ani słychu. (no i musiałem skreślić bo w międzyczasie Majki się odezwał - dzięki za uznanie chociaż wolałbym nie być porównywany do MiMa) :-) Juby też się chyba obraził bo nie daje znaków życia. Jedynie Werter się odezwał!  Ale tylko po to abym przesłał mu kod do WoWa. ;-) Swoją drogą moglibyście napisać mi o czym chcielibyście poczytać. Bo mówienie że bloga robię przede wszystkim dla siebie to takie trochę oszukiwanie samego siebie. Zależy mi na tym żeby te wypociny, które tu zamieszczam przeczytało z siedem osób :-) A dobrym wyznacznikiem czy ktoś przeczytał jest skrobniecie choćby pół słowa w sekcji koment.

Dobra dość marudzenia! Było trochę X-winga. Było trochę Warzone. Teraz kolej na Bolt Action. Kolejnym podręcznikiem, który wpadł w moje ręce jest „Armies of Germany”.

Cóż mam do powiedzenia w tym temacie? Otóż niewiele. Podręcznik porównałbym do książki opisującej Amerykanów czyli regulacja nie rewolucja. Podręcznik trzyma wysoki poziom wydawniczy, i ma dokładnie te same wady i zalety co dwie poprzednio przeze mnie opisane książki: Amerykanie i Rosjanie. Czyli w skrócie: Miękka oprawa, niecałe 100 stron, sprawia wrażenie broszury nie pełnej książki. Ale zarazem pięknie wydany, dużo ładnych zdjęć z miniaturowych pól bitew, sporo ilustracji. Podzielony na trzy sekcje. Pierwsza w paru słowach traktująca o rysie historycznym armii niemieckiej. Od blitzkriegu w 1939 po obronę Berlina 1945. 

Druga część to właściwy dla gry opis armii. Zasady specjalne niemieckiej armii nie zmieniły się od podręcznika głównego. Są to Initiative Training - jednostka ma szansę zachować pełen Ld po starcie sierżanta i Hitler’s Buzz Saw zwiększająca szybkostrzelność LMG i MMG w jednostkach piechoty o jedną kostkę. Bardzo dobre, solidne zasady. W późniejszej części podręcznika wzbogacone jeszcze przez zasadę Schurzen dla niektórych pojazdów pancernych, pozwalającą zignorować modyfikator +1 do penetracji boku pojazdu. Piechota jest w sumie standardowa. Kilka jednostek regular, przede wszystkim Wermacht w wersjach early i late. Trochę jednostek elitarnych Veterans, Waffen SS i Fallschirmjägers. Do tego kilka jednostek charakterystycznych raczej w końcowej fazie wojny czyli Volkssturm, Volks Grenadierzy czy Hitler Youth. Na uwagę zasługują szczególnie te dwie ostatnie jednostki gdyż mają dodatkowe zasady specjalne, co jak zauważyłem poza Rosjanami jest rzadkością. :-P Otóż jednostki te wykupujemy jako „Green” i gdy zostają ostrzelani po raz pierwszy pokazują na co ich naprawdę stać – rzucamy kością i na 1 – okazują się tchórzami i padają na ziemię dostając dodatkowe Pin Markery. 2-4 okazują się standardową „inexperience” piechotą. Na 5-6 okazuje się, że mamy do czynienia z ludźmi lepszego sortu i awansują na „regular”. Ale mało tego tu pojawia się zasada specjalna, bo do tej pory to była zwykła zasada „Green”. W przypadku awansu na „regular” rzucamy po raz drugi i na wyniku 5-6 okazuje się że mamy do czynienia z weteranami frontu wschodniego w przypadku Volks Grenadierów lub z fanatycznym oddaniem w przypadku Hitler-jugend! Szansa mała ale jest.

W podręczniku zwraca uwagę przede wszystkim sekcja opisująca pojazdy. Zróżnicowanie i obfitość dają się we znaki, gdyż Niemcy posiadali w swoim arsenale kilka naprawdę doskonałych konstrukcji. Znajdziemy tu praktycznie wszystkie popularne warianty wszystkich czołgów, transporterów i samochodów opancerzonych jakie pojawiły się podczas drugiej wojny światowej. Naprawdę jest z czego wybierać.

  

Trzecia część podręcznika to teatry działań na poszczególnych frontach. Znajdziemy tu listy dopuszczalnych w danym okresie jednostek. Jeżeli chcemy pobawić się w bardziej historyczne starcia powinniśmy właśnie tu szukać wskazówek co wystawiać.

Ogólnie wrażenia mam pozytywne. Jednak do pełnej oceny armii przydałoby się zagrać kilka bitew i dopiero wtedy na podstawie pewnych doświadczeń wdawać się w dyskusję. 

A więc, do zobaczenia na froncie! (mam nadzieję)

Pozdro.